کد مطلب:31339
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:13
در آيات قرآن كريم، آيهاي زمان قيامت را هزار سال، آيهاي ديگر، پنجاه هزار سال تعيين كرده است، چه ارتباطي بين اين آيات وجود دارد؟
خداوند متعال در آيه 4 سورة معارج ميفرمايد: تَعْرُجُ الْمَلَغكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُو خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ; فرشتگان و روح ]فرشته مخصوص[، به سوي او عروج ميكنند، در آن روزي كه مقدارش پنجاه هزار سال است، تعبير به پنجاه هزار سال، از اين نظر است كه آن روز، برحسب سالهاي دنيا تا اين حد ادامه پيدا ميكند و با آنچه در آية 5 سورة سجده آمده است كه مقدار آن را يكهزار سال تعيين مينمايد، منافاتي ندارد; زيرا همانگونه كه در روايات وارد شده است: در قيامت پنجاه موقف است و هر موقف به اندازة يكهزار سال طول ميكشد.(نورالثقلين، العروسي الحويزي، ج 7، ص 473، نشر مؤسسة التاريخ العربي.)
بعضي ديگر نيز احتمال دادهاند، عدد پنجاه هزار سال، براي تكثير باشد نه بيان تعداد; يعني آن روز بسيار طولاني است.(ر.ك: تفسير نمونه، آيتا... مكارم شيرازي و ديگران، ج 25، ص 16، دارالكتب الاسلاميه.)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.